Geschreven door SocialStarter Izabel
Vrijdag! Bijna weekend, wat fijn! Maar nog fijner, vrijdag, de dag om al je mede social starters te treffen in de prachtige regentenzaal van de diaconie. Vragen van ‘Hoe gaat het bij jou?’ ‘Heb je dit evenement/artikel/project gezien?’ en natuurlijk: ‘ Wat ga je dit weekend doen?’. Hulp, advies en tips vliegen je om de oren en het is super om te horen hoe het met de projecten van de anderen gaat. Één keer in de twee weken hebben we in kleine groepen intervisie. Nu had ik daar aanvankelijk mijn twijfels over, met een sociale studie achtergrond heb ik vier jaar intervisie met veel plezier gedag gezegd, dacht ik…Tijdens het studeren bespraken we of je competentie b3 of b4 aan het behalen was tijdens een bepaalde stage. Maar nu tijdens de social start intervisie is het een groot feest van herkenning en écht bruikbare adviezen.
Drie weken zijn we pas begonnen en nu al stuiten we op allerlei aannames en verwachtingen die bijgeschaafd moeten worden. Onontkomelijk in elke nieuwe werksituatie; je kan vooraf heel goed inbeelden wat erbij komt kijken, maar pas in de praktijk weet je het natuurlijk. Pas in de praktijk wordt het concreet, dat sociaal ondernemen.. Maar naast dat het concreter voor jezelf wordt, wordt het sociale ondernemen ook steeds breder doordat iedereen zeer verschillende opdrachten heeft en blijkt dat iedereen met andere kwesties bezig is.
Dit spanningsveld van concretere vragen en een bredere context met betrekking tot sociaal ondernemen kwam goed tot uiting tijdens de masterclass van greenwish-medewerker; Kike Olsder. Greenwish is een organisatie die een brug wil slaan tussen overheid en de burger die actief is/of wil zijn in het maatschappelijk domein. Het kapitaal is kennis, sociale kennis die ze graag delen met particulieren die zich op een sociale en duurzame manier met de samenleving willen bezig houden. Maar wie betaalt voor het delen van de sociale kennis? De startende ondernemer heeft nog geen geld om voor de kennis te betalen, maar heeft het wel hard nodig. De oplossing: de overheid die alle sociale ondernemers ook hard nodig heeft om de beoogde participatiesamenleving te creëren, betaalt. Een mooi voorbeeld van een trend die je veel meer ziet in het sociale domein. Een gebruiker van je product/dienst hoeft niet altijd ook de betaler te zijn.
Terug naar de masterclass, al snel bleken velen met concrete vragen te zitten en wijselijk werd er besloten de groep in tweeën op te splitsen, zodat ieder bij een apart thema zijn/haar vragen kon stellen aan vraagbaak Kike. Met zoveel verschillende projecten, thema’s en werkvelden kan je een sociaal ondernemer niet onder een studie of begrip vastleggen. Wat is het dan wel, dat sociaal ondernemen? Hoe kan je het duiden? Op de vrijdag wordt dat me telkens weer duidelijk. Een attitude om mensen om je heen te zoeken die kennis willen delen, uitwisselen, mee willen denken en op creatieve wijze kansen zien in jouw problemen. Een attitude die ik bij al mijn mede social starters zie.